өстән

1. нареч.

1) прям.; перен. све́рху

см. тж. югарыдан

өстән су тама — све́рху ка́пает вода́

өстән каплау — покры́ть све́рху

өстән боерык көтеп яту — ждать кома́нду све́рху

өстән урман турысыннан самолёт очып үтте — вверху́ над ле́сом пролете́л самолёт

2) пове́рхностно, бе́гло, легкове́сно, несерьёзно, легкомы́сленно

өстән (генә) уйлау — ду́мать (рассужда́ть) пове́рхностно

өстән генә карап чыгу — просмотре́ть бе́гло

мәсьәләгә бик өстән карау — подойти́ к вопро́су о́чень легкомы́сленно

•

- өстән йөзү

- өстән караганда
- өстән төшерү
- өстеннән төшерү
- өстән төшү
- өстеннән төшү 2.

в знач. послелога с указ. мест. 1 и 2 лица

а) над кем

минем өстән көләсез — смеётесь надо мной

б) на кого

сезнең өстән шикаять язганнар — на вас написа́ли жа́лобу